Vallen en Opstaan

Vallen en Opstaan

Bij de woorden ‘vallen en opstaan’ moet ik in eerste instantie direct aan kinderen of de jeugd denken, die je leert dat het leven met vallen en opstaan gepaard gaat. Maar er is natuurlijk heel makkelijk een parallel te trekken naar het volwassen en het werkende leven.

Voor mij persoonlijk is er ook een parallel naar (leren) leidinggeven. Leren leiding geven gaat ook met vallen en opstaan. De kunst van leidinggeven is om met elkaar een omgeving te creëren, waarbij sterkere mensen opstaan als dat zij waren toen ze vielen. Kortom, je kunt pas opstaan als je weet wat het is om te vallen.

Net zoals bij kinderen denk ik dat het in het bedrijfsleven belangrijk is dat je fouten mag maken. Sterker nog, ik denk dat het essentieel is dat hiervoor ruimte is. Zodra je geen fouten mag maken, sla je al het ondernemerschap uit de organisatie. Ik had recentelijk een bijeenkomst waar gedragswetenschapper Ben Tiggelaar (www.tiggelaar.nl) sprak. Hij vertelde dat mensen geneigd zijn om bij een nieuw idee of voorstel dat ze horen, eerst te kijken naar zaken die niet kloppen of die niet goed zijn. Het is voor ons mensen een primaire reactie om kritisch te zijn op wat we zien of horen. We beginnen vaak met ja-maar in plaats van ja-en. Als we hier elkaar niet pro-actief op wijzen, slaan we soms hele goede ideeën vooraf kapot, en belangrijker nog, we demotiveren de brenger van het idee.

Binnen mijn eigen werk vind ik dit af en toe ook lastig. We hebben zoals in iedere grote organisatie veel regels. En ook voor regels geldt dat het goed is om ze te hebben, mits ze de organisatie maar niet lamslaan. Bij teveel regels wordt snel ‘naar boven’ gekeken of het wel mag wat je doet. Wat gebeurt er als ik buiten de gebaande paden treed? Wie wordt er boos als ik probeer om iets anders te doen dan wat we altijd deden? En moet ik als leidinggevende ingrijpen als iemand ‘de regels overtreedt’? Als dit de manier van bedrijfsvoeren is, krijg je een strak georganiseerd bedrijf waar weinig fouten gemaakt worden. Maar waar tegelijkertijd alle ondernemerschap uit is en waar mensen niet buiten hun comfortzone durven te treden.

Waar zit dan de oplossing? Die zit voor mij in het creëren van een (werk)omgeving waarin je kunt vallen en opstaan binnen gestelde kaders (regels), en verruim deze kaders naarmate iemand zich ontwikkelt. Ik kreeg in mijn jonge jaren als werkvoorbereider een project dat een tandje te groot en te zwaar was voor de ervaring die ik tot dan toe had. Ik kan zeggen dat ik kopje onder gegaan ben in dit project, maar gelukkig ook weer boven kwam. Dat lukte omdat ik destijds een leidinggevend kader had, dat herkende dat ik al mijn beslissingen met de beste bedoelingen nam en zeer gemotiveerd was en wist wat mijn kaders waren. Er werd op toegezien dat ik leerde van mijn fouten en nooit verzopen ben. Ik had een omgeving die me hielp. In dat geval voel je je gesteund, en sta je graag op nadat je gevallen bent.

Leendert den Heijer is directeur Bouwen Op Maat en voorzitter van Onze Zoetermeerse Bouwsociëteit (OZB)

 


Reacties

WhatsApp us!