‘Summer is a state of mind’

‘Summer is a state of mind’

“Een windvlaag tilde me op, waarna ik de kade op me af zag komen. In de lucht nam ik afscheid van het leven. ‘Dit was het dan’, dacht ik. Het ging heel hard en ik wist gewoon dat dit verkeerd zou aflopen.”

“Het gebeurde in 2007, te Muiderberg, met kitesurfen. Een grote hoofdwond, inwendige bloedingen en enkele verbrijzelde wervels waren het gevolg. Ik raakte niet buitenwesten, maar kan me de pijn niet meer herinneren. Volgens mij heb ik de pijn ook niet gevoeld. Klaarblijkelijk zorgt het menselijk lichaam daar op zo’n moment voor.”
“In het AMC werd ik enkele dagen in slaap gehouden. Ondertussen onderging ik een operatie, waarbij de wervels aan elkaar werden gezet. Wonder boven wonder hield ik er geen hersenletsel aan over, maar toen ik ontwaakte kreeg ik wel de mededeling een dwarslaesie te hebben opgelopen: vanaf de navel verlamd.”

REVALIDATIE
“Ik lag drie weken in het ziekenhuis. Daarna ging ik naar een revalidatiecentrum. Daar werd ik geconfronteerd met de wereld van de rolstoelen en de rollators en heb ik voor het eerst hard gehuild. Het verdriet moest eruit. Ik kon nauwelijks nog iets. Ik voelde me net een baby met een brein. Alles moest ik opnieuw leren. In dat centrum kreeg ik te horen dat iemand als ik gemiddeld zes maanden nodig heeft voor een goede revalidatie. Ik zei toen dat ik na drie maanden weg zou zijn. Ik ben keihard aan de slag gegaan en dat kostte me dagelijks bloed, zweet en tranen, mede omdat mijn lichaam ineens anders reageerde op de signalen van mijn hersenen. Maar na ruim drie maanden ben ik in overleg weggegaan.”
“Eenmaal thuis kreeg ik het mentaal zwaar. Ik verveelde me en mijn zelfvertrouwen was weg. Ik besloot dat ik weer aan het werk moest. Ik was voor het ongeluk accountmanager en ging nu bij dezelfde werkgever aan de slag als salescoach voor nieuwe medewerkers. Ondertussen haalde ik mijn rijbewijs opnieuw.”

Lees verder -> 

 


Reacties

WhatsApp us!