Ooijevaar wil gezien worden als innovatieve partij

Ooijevaar wil gezien worden als innovatieve partij

Paul Vlaar studeerde in Wageningen. Zijn ouders kweekten tulpen en pioenrozen en mede daarom koos hij voor de richting Landbouw en Milieu. Hierna promoveerde hij op de faculteit Bedrijfskunde van RSM Erasmus Universiteit en werd hij hoofddocent aan de VU in Amsterdam. Een leven lang universiteit leek voor hem in het verschiet te liggen. Maar het liep uiteindelijk allemaal anders.

“Ik ging twijfelen. Wist op een gegeven moment niet of ik dit de komende veertig jaar wel wilde blijven doen. Als persoon word je op de universiteit heel goed getraind in analytische vaardigheden en leer je om op een hoog abstractieniveau te denken. Je werkkring is heel internationaal. Dat was interessant, maar je raakt ook een beetje ‘losgezongen’ van de echte wereld. Ik nam mij daarom voor om buiten de universiteit te gaan kijken als onze jongste zoon vier zou worden.”

Hartritmestoornis
“Maar toen kreeg ik last van een aangeboren hartritmestoornis, het WPW-syndroom. Door extra ‘startmotortjes’ klopte mijn hart soms meer dan 200 slagen per minuut. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis, waar de artsen zes verschillende hartritmes ontdekten en mij duidelijk werd gemaakt dat het ook anders had kunnen aflopen. Een operatie heeft ervoor gezorgd dat het probleem verholpen is, maar dat heeft er wel toe geleid dat ik versneld de beslissing nam om het roer om te gooien. Mijn vrouw werkte al binnen Ooijevaar, het bedrijf van haar ouders, Piet en Thea Dekker-De Wildt. Daar begon de vraag rondom bedrijfsopvolging te spelen. En daar waren ze met heel concrete en wezenlijke dingen bezig, die invloed hadden op hoe mensen wonen, werken en leven. Ik besloot daarom de stap te zetten. Dat is nu tien jaar geleden.”

Lees meer 

 


Reacties

WhatsApp us!