De titel van deze column is een vrije interpretatie van Now you see me, now you don’t. Ik vind het een mooie titel voor een column in het AVG tijdperk. Want ja, sinds 25 mei van dit jaar hebben wij de AVG ofwel de Algemene verordening gegevensbescherming.
Het zal u niet ontgaan zijn, al is het maar vanwege de vele mailtjes die u heeft gekregen met titels als ‘Wij willen graag met u in contact blijven’ of ‘Wijzigingen in ons privacybeleid’. En hoewel de AVG al in mei 2016 in werking is getreden, kreeg ik op 24 mei nog heel wat van deze mails. Ik heb ze weggeklikt en u waarschijnlijk ook. Het is privacy wat de klok slaat. Niemand mag meer weten dat ik een boxershort bij Wehkamp bestel of dat de zoon van mijn buurman geslaagd is voor zijn VWO. Vorig jaar werden die namen nog feestelijk gepubliceerd in het lokale sufferdje, nu niet meer, want ja privacy! CV’s van kandidaten moet ik uit mijn mailbox verwijderen, het liefst nog voor het gesprek met de kandidaat heeft plaatsgevonden, want ja privacy. Als iemand tijdens een teamuitje een groepsfoto maakt, is er altijd wel iemand die vraagt ’mag dat nog wel’?
Hoe anders is dat in de fiscale wereld. Daar is het niet privacy, maar juist transparancy wat de klok slaat. Het gevoel dat multi-nationals hun fiscale positie regelen in achterkamertjes, een trust op de Kaaiman Eilanden, een bankrekening in Zwitserland, het is niet meer wat we willen. We willen transparantie. Inzicht in wie er achter een bedrijf of activiteit zit (de UBO) en het liefst inzage in alle cijfers. Wat verdient de bestuurder? Hoeveel belasting wordt er betaald? Hoe rijk is iemand en waar woont ie? Dan slaat transparantie door en dient het geen enkel doel meer. Transparantie is goed als het bijdraagt aan de integriteit of aan het bestrijden van corruptie.
Maar ik zie dat transparantie soms de privacy van ondernemers raakt en ik ken veel ondernemers die daar best moeite mee hebben. Niet omdat ze de cijfers willen verbergen voor de Belastingdienst. Helemaal niet. Maar wel omdat ze behoefte hebben aan privacy. Omdat het nu eenmaal niet leuk is als je dochter op de tennisclub wordt aangesproken door een clubgenootje die zegt: ‘zo wat zag ik op internet, jouw vader heeft flink wat geld in zijn BV zitten zeg’. Dat is de privacy waar ondernemers naar zoeken en waar ze recht op hebben. Fiscalisten bedenken daarvoor structuren. Binnen de grenzen van de wet uiteraard. Je kan het anonimiseren noemen, maar dat is mij net iets teveel een ‘ik wil onder de radar blijven’ term. Privacy is iets anders en daar kan niemand tegen zijn. Of je nou een boxershort bij de Wehkamp bestelt of door hard werken een mooi vermogen in je BV hebt opgebouwd.
Eddy Staas is partner bij BDO Belastingadviseurs
