Het woord crisis gebruiken we tegenwoordig overal voor. Zo hebben we een stikstofcrisis, energiecrisis, Oekraïne-crises, wooncrisis, koopkrachtcrisis, vluchtelingencrisis én een milieucrisis. Geen van deze mogen we onderschatten. De aanpak ter bestrijding is niet makkelijk, maar wel buitengewoon belangrijk. Persoonlijk voel ik de noodzaak om vooral de milieucrisis aan te pakken. Want ons milieu is de basis van alles wat wij en de volgende generaties doen en willen doen. Echter, we zijn nog altijd veel te soft, waardoor de effecten vooralsnog nihil zijn.
Als we door middel van vastgoed bruggen willen bouwen, is het goed om het vergrootglas erbij te pakken en onszelf ter verantwoording te roepen. Wat zijn we aan het doen en wie willen we zijn? Want vooralsnog misbruiken we, bij alles, onze aarde. Ja, langzaam maar zeker worden we wakker en realiseren we ons dat we de aarde in rap tempo aan het uitputten zijn. Onze mentaliteit en leefgewoontes moeten veranderen. Zoveel is zeker. Het kwartje lijkt gevallen, maar de snelheid waarmee we acteren moet fors opgeschroefd worden om straks niet te laat te zijn.
De stikstofuitspraak van de rechter sprak boekdelen. De beoogde 900.000 woningen, die Hugo de Jonge in acht jaar tijd wil laten bouwen, is daardoor onhaalbaar. Jammer dan. Maar de aarde gaat vóór.
De maatregelen die we nemen moeten veel meer effect sorteren. Dus moeten we het lef hebben om definitief afscheid te nemen van fossiele brandstoffen én plastic, wat in mijn ogen weerzinwekkende vervuilers zijn. En we moeten het lef hebben om de grootste stikstofuitstoters aan te pakken. Heilige huisjes bestaan wat dat betreft niet. Boeren, aannemers, luchthaven, Tata Steel, iedereen moet meedoen. Het stikstofverhaal is geen verzinsel. Het is echt een groot probleem aan het worden.
Ja, het woord crisis gebruiken we tegenwoordig overal voor. Wat betreft het milieu mag je dat woord echter vervangen door ‘ramp’. Want als we zo doorgaan, koersen we daar met z’n allen op af.
Camillus Overmeire is directeur van JUST Notarissen
