Soms lees je dingen die je de haren te berge doen rijzen. Ik gebruik bewust een wat ouderwetse uitdrukking, omdat het in dit geval gaat om de manier waarop 'wij' als maatschappij met ouderen omgaan. De mensen die hard gewerkt en spaarzaamheid betracht hebben hebben om ons land - ondanks de huidige economische dip - een solide basis voor de toekomst te geven, worden sinds het begin van dit jaar ongenadig hard aangepakt door onze gekozen regering.
'Vooral ouderen met een stevig spaarpotje worden hierdoor getroffen...'
Eén van de thema's van deze editie van Bollenstreek IntoBusiness is gastvrijheid. Ik
durf hier hardop te roepen dat het met de gastvrijheid van Nederlanders over
het algemeen prima gesteld is. Ons land is echter helemaal niet zo gastvrij voor de oudere medemens. Met ingang van 1 januari 2013 moeten ouderen die van AWBZ-zorg gebruik maken (bijvoorbeeld als ze in een verzorgingstehuis verblijven) namelijk een hogere eigen bijdrage op basis van het verzamelinkomen betalen. Vooral ouderen met een stevig spaarpotje worden hierdoor getroffen. Voorheen telde 4 procent van het vermogen boven de vrijstellingsgrens mee, nu is dit 12 procent. De eigen bijdrage kan daardoor in uitzonderlijke situaties oplopen tot 2189 euro per maand.
'Een draak van een maatregel, als u het mij vraagt...'
Het idee van minister-president Rutte om meer te consumeren en minder te sparen is
op zich helemaal niet zo raar om de economie een boost te geven. Begin april vertelde hij het Nederlandse volk dat het afgelopen moest zijn met het somberen en dat we met z'n allen meer geld moesten uitgeven om samen de kar naar voren te trekken. Maar met het zwaarder belasten van liggende spaargelden van zorgbehoeftige ouderen slaat het kabinet de plank naar mijn idee volledig mis. Daarmee wordt een groep geraakt die zelf de financiële armslag heeft bewerkstelligd om te kúnnen consumeren. Een groep die niet zelden een fors bedrag in de erfenis voor de nabestaanden - die dat dan weer uit zouden moeten geven - heeft gereserveerd. Hiermee worden de eerdere steunpilaren van onze
samenleving aangepakt. Erg sympathiek is het niet. Sterker nog: het is een draak van een maatregel, als u het mij vraagt.
'Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn!'
Ik ontkom er niet aan om vanuit mijn eigen vakgebied wat handreikingen te doen die
de pijn zouden kunnen verzachten. Er zijn mogelijkheden om het belast vermogen,
dat als basis voor de eigen bijdrage dient, te verlagen. Dat kan door schenkingen te doen of het vermogen te verplaatsen naar andere fiscale boxen. Maar dat is iets wat in een persoonlijk gesprek veel beter uit te leggen valt. Waar het nu om gaat, is dat mensen die jarenlang krom hebben gelegen om hun oude dag redelijk probleemloos door te kunnen brengen de rekening krijgen gepresenteerd voor het onvermogen van de wetgevende generatie na hen. En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn!