Wat betreft vallen en opstaan ben ik niet echt ervaringsdeskundige; althans zolang het niet over de tijd gaat dat ik nog keeper was bij Foreholte. Qua ondernemerschap ben ik zo rond 2006 van stuurman gepromoveerd naar mede-kapitein en -reder van een al varend schip.
Zo’n schip loopt op de vrije oceaan niet zo snel averij op. Tja, ook wij hebben het tij wel eens zodanig tegen gehad dat we ondanks het harde roeien, netto gezien, toch een jaartje achteruit waren gedreven, maar dat werd later royaal gecompenseerd door de vele jaren waarin het water juist wel de goede kant op stroomde..
Bij dit alles blijft de basis gewoon: vooral hard roeien met de riemen die je hebt, de koers naar voren voor een belangrijk deel ook bepalen op ‘het kielzog achter de boot’ (wat een beproefde methode is om op volle zee toch enigszins richting te kunnen behouden) en je bovendien niet al teveel laten a eiden door die verleidelijke Bounty-eilandjes om je heen. A fijn, en dus is ons ‘bootje’ nog nooit op de klippen gelopen.
Om me heen heb ik wel een paar schipbreuken zien aankomen en zien gebeuren, zowel lokaal, regionaal als ook nationaal en internationaal. Sterker, ineens ging het niet meer om een ‘bootje’, maar om een heel ‘eiland’: Groot-Brittannië. Daar heeft de bemanning de koers uiteindelijk vooral aan de passagiers overgelaten, met als gevolg het Brexit-referendum. In de rest van het verenigde Europa waren ze waarschijnlijk zelfs meer bezig met het belang en de gevolgen ervan, dan in het Verenigd Koninkrijk zelf. En binnen het land waren er in dit geval ook twee kampen die lijnrecht tegenover elkaar stonden. Maar hier klonk geen zuiver geluid om zelf op te kunnen oordelen. Sterker nog, de teksten van de campagneliederen blijken achteraf bezien grotendeels vals te zijn geweest en de zangers blijken achteraf helemaal geen zangers, maar meer toneelspelers te zijn geweest, die zo te zien geplaybackt hebben. En nu er écht opgetreden kan en moet worden blijken ze ineens ook nog over podiumvrees te beschikken.
Kijkend van een afstandje is het op zich wel mooi om de komende tijd eens te zien hoe dit allemaal gaat a open. Voor Nederland is het
de ideale testcase. Beter dan een Grexit, want met Griekenland zijn we sowieso veel minder vergelijkbaar. Blijkt de Brexit straks over een paar jaar toch dat onverwachte succes, dan is het een mooie blauwdruk voor hoe een eventuele Nexit zou kunnen verlopen. Maar wordt het toch die gevreesde nieuwe Titanic-ramp, dan hoeven wij ons in ieder geval niet echt meer zorgen te maken over hoe een eventueel referendum over een Nexit bij ons zal aflopen. Als wij tegen die tijd tenminste nog de moeite willen nemen om wel met zijn allen naar die stembus te gaan.
En mochten de Britten straks vallen en na een tijdje toch weer met hangende pootjes terug willen in de Europese Unie, dan zijn ze wat
mij betreft van harte welkom en helpen we ze gewoon weer met opstaan. Maar dan gaan we wel eerst even een paar eisen stellen. Gewoon als een soort verplichte inburgeringscursus: eerst rechts leren rijden, betalen in euro’s, meten in meters, wegen in kilo’s en natuurlijk ook schenken in liters. Proost!
Hans Zwetsloot is directeur van STOL architecten en voorzitter van het ONDB (Ondernemers Netwerk Duin- en Bollenstreek), een regionaal ondernemers- netwerk met ruim 300 leden. Vanuit die hoedanigheid schrijft hij altijd het voorwoord voor de maandelijkse ONDB- nieuwsbrief, waarin hij, veelal met een glimlach, ingaat op zaken rondom het ONDB en/of het regionale (ondernemers) leven.
