Is ondernemen topsport. Ja, natuurlijk is ondernemen topsport. Topsport van de zwaarste categorie. Een ondernemer moet altijd kerngezond zijn. Ziekte, vervroegde pensionering, arbeidsongeschiktheid, mentale tegen- slagen, worden njet geaccepteerd. Daar staat tegenover dat, in het kapitalistische systeem, een succesvolle ondernemer een flinke duit aan over kan houden.
Laten we het eens een vergelijking maken tussen ondernemen en topsport aan de hand van een voetbalwedstrijd. In mijn voorbeeld is de franchisegever voorzitter van een roemruchte plaatselijke club die decennialang toonaangevend is. De franchisenemer is voorzitter van een plaatselijk vereniging die al meer dan 50 jaar op een lager niveau acteert.
Door slim beleid van de franchisenemer versloeg de underdog de toonaangevende verenging. Iets wat recentelijk ondenkbaar was.
Vergeleken met ondernemen kun je stellen dat de uitslag van een voetbalwedstrijd nooit te voorspellen is. Voor ondernemen geldt hetzelfde principe. Ondernemen is risico nemen. Dat kan uitermate succesvol uitpakken, maar er zijn ook legio ondernemers die meer dan 70 uur per week maken, geen (pre)pensioen opbouwen en bij een laagconjunctuur opgezadeld kunnen worden met een levenslange betalingsplicht.
Nu weer terug naar topsport en ondernemen. Is er een overeenkomst? Jazeker, politiek Den Haag wil beiden het zo lastig mogelijk te maken. Politiek Den Haag heeft plannen flink te bezuinigen op de middelen die aan de topsport ter beschikking worden gesteld. De MKB-ondernemer heeft weinig vertrouwen op een fiscaal begunstigend beleid de komende jaren. Slechts 23% van de ondernemers en managers in het MKB verwacht dat het Belastingplan 2025 voordeel gaat opleveren.
Maar liefst 62,8% van de ondernemers vindt de overheidsregelingen voor bedrijven te complex. Het frustreert 62,3% weleens hoeveel hun organisatie kwijt is aan belastingzaken, bijvoorbeeld veel tijd of geld. De grootste zorg bij ondernemend Nederland blijft dan ook fiscale complexiteit. Slechts 34% van de ondernemers vindt dat Nederland op dit moment een betrouwbaar belastingstelsel heeft voor bedrijven.
Een voorbeeld hoe complex uitvoering van fiscale wetgeving kan zijn, blijkt uit de bijtelling van de dienstauto van mevrouw Halsema. Van een publiekrechtelijk lichaam als de Gemeente Amsterdam mag je toch verwachten dat deze instelling voor haar werknemers de fiscaal van toepassing zijnde wetgeving correct kan uitvoeren. Citaat gemeente Amsterdam: ”Halsema heeft het privégebruik van de dienstauto altijd nauwkeurig bijgehouden en afgetekend. Zowel het proces als de regels waren niet duidelijk genoeg." De wethouder stelt dat het college "de onvolkomenheden rond het privégebruik van de dienstauto’s betreurt”.
Leest u het goed(!). Een overheidsinstelling stelt dat de fiscale regels niet duidelijk genoeg waren (sic!). Dat moet je als commerciële werkgever proberen. Dikke boetes zijn het resultaat.
Jan Willem van de Stouwe is sinds begin jaren 90 werkzaam in de fiscale adviespraktijk.
