Zomaar een onderzoekje recent gepubliceerd in een groot landelijk ochtendblad. De stelling was “Ik verzwijg een deel van mijn spaargeld bij de belastingaangifte”. 35% van de respondenten zei: “Nee dat doe ik niet, want eerlijk duurt het langst.” De moraal zoals de wetgever het graag ziet. Maar liefst 42% van de mensen weegt de pakkans af en besluit om die reden het spaargeld toch maar aan te geven. Nog eens 16% geeft volmondig toe een deel van het spaargeld te verzwijgen met als argument “de fiscus hoeft niet alles te weten” en ook de laatste 7% verzwijgt het spaargeld met als argument “dat doet iedereen toch?”.
Als je naar bovenstaande cijfers kijkt dan zie je dat 35% braaf doet wat ‘m is opgedragen. De overige 65% geeft een deel van het vermogen niet (23%) of slechts schoorvoetend aan. Hieruit blijkt maar weer eens dat de wijze waarop wij in Nederland spaargeld belasten kan op bijzonder weinig sympathie rekenen. Ik snap dat wel. Iemand die 1,5% rente ontvangt op zijn € 10.000 spaargeld betaalt over die toch al schamele € 150 rente maar liefst € 120 belasting. Een belastingdruk van maar liefst 80%. Dergelijke percentages werken ontgaan en ontduiking in de hand. Daarnaast past bij dergelijke percentages een heel hoog voorzieningenniveau van de overheid. Denk aan de Scandinavische landen waar de belastingtarieven hoger liggen dan in Nederland maar waar gezondheidszorg en onderwijs voor rekening van de overheid komt en die overheid ook op tal van andere terreinen iets concreets terug doet. Naast meer belastingontduiking dus ook meer onvrede. Beide maatschappelijk zeer ongewenst.
En dan te bedenken dat er stemmen opgaan om de belasting op vermogen nog verder te verhogen om zo de belastingdruk op arbeid te kunnen verlagen.
Ondertussen is de Belastingdienst hard bezig met symptoombestrijding. De jacht op de zwartspaarder. En het moet gezegd worden, die is in volle gang. Nederlanders die zwart geld hebben geparkeerd op bankrekeningen in Zwitserland of Luxemburg zijn daar niet meer welkom, zo kopte het Financieel Dagblad onlangs. Ik hoorde dat Buitenlandse banken speciaal Nederlands sprekende mensen hebben aangenomen die full time bezig zijn met het terugsluizen van Nederlands spaargeld. Dan zal het toch niet gaan om een enkel geval.
Ik zie ze, ook in mijn praktijk, de zogenaamde inkeerders. Spijtoptanten die alsnog het verzwegen spaargeld willen aangeven. Dat gaat nooit van harte maar de pakkans wordt snel groter en de sancties evenzeer. Bij ons zijn ze welkom. We begeleiden ze in de contacten met de fiscus en proberen het ‘schoon schip maken’ zonder veel kleerscheuren te realiseren. Dat kan nog tot 1 juli aanstaande. Inkeren kan dan zonder boete tenzij de fiscus u reeds op het spoor is.
Na 1 juli zal een boete van 30% worden opgelegd. Vanaf 1 juli 2015 zal een boete van 60% gehanteerd worden. Is de Belastingdienst u voor, dan kan de boete oplopen tot maar liefst 300%.
Eddy Staas
