Vele jaren geleden werd ik gebeld door een cliënte van me. Haar (suiker-) oom was kort daarvoor overleden en inmiddels al begraven. Het was een zeer geliefde man, dat bleek ook tijdens de uitvaart. De hele familie was aanwezig, ook zeven diepbedroefde, maar voor de familie onbekende vrouwen.
Oom was nooit getrouwd geweest, noch had hij een partner of kinderen. Dat hij zijn hart op de goede plaats had bleek ook na de uitvaart. Want mijn cliënte vertelde me dat ze samen met haar drie neven en nichten als de erfgenamen in zijn testament stonden. Haar oom had altijd hard gewerkt en geen buitensporig leven geleid. Er moest dus wel een aardig kapitaal te verdelen zijn.
Ik heb mijn cliënte geadviseerd ondanks dat toch voorzichtig te zijn met directe aanvaarding van de erfenis. Je weet immers maar nooit. Misschien zou het toch nog wel eens tegen kunnen vallen. Mijn advies was dan ook om de erfenis “beneficiair” te aanvaarden.
Ik legde haar uit dat dit betekent dat je wel wilt erven, maar dat je eerst een overzicht verlangt van het vermogen van de erflater en daarna pas definitief beslist. Zonder beneficiaire aanvaarding loop je namelijk het risico om aan te worden gesproken voor eventuele schulden in de nalatenschap. Ze kon zich bij dat risico weinig voorstellen, maar voor de zekerheid volgde ze mijn advies toch op. Beneficiair aanvaardde zij de erfenis.
De notaris was inmiddels voor de erfgenamen druk bezig met de administratie van haar oom. Tot zijn verbazing constateerde hij dat er zeven grote contante opnamen vlak voor het overlijden van haar oom hadden plaatsgevonden. Er was nog slechts ƒ 55.000 gulden over van het oorspronkelijke grote kapitaal. In ieder geval leek er dus wel genoeg geld te zijn om de uitvaart mee te betalen en een kleine uitkering aan de erfgenamen.
Inmiddels had de fiscus alles ook opgemerkt en die was resoluut: deze opnamen zo kort vóór het overlijden moest oom wel hebben geschonken aan iemand. Immers, oom was niet in staat om er tijdens zijn laatste levensweken zoveel geld doorheen te jagen. Onbekend was echter aan wie het geld was geschonken.
Daarop volgde een flinke aanslag schenkingsrechten naar het (indertijd) hoogste tarief, het zogenaamde anoniementarief van 68%! Als sneeuw voor de zon verdween nu het laatste spaargeld naar de fiscus. Sterker nog, er ontstond hierdoor zelfs een aanzienlijk tekort.
Een grote teleurstelling voor mijn cliënte. Maar ik had haar voor het ergste behoed. Want al had zij de erfenis namelijk gelijk aanvaard, dan kon zij opdraaien voor het tekort in de nalatenschap. Dat zou pas echt een financieel drama zijn geworden. Nog steeds hield het haar bezig waarom haar oom bijna al het geld in zeven gelijke porties bij de bank had opgenomen. Toen herinnerde ze zich ineens weer de zeven onbekende vrouwen op de uitvaart van haar oom…!
Niemand zal het ooit weten. Maar u bent nu dus gewaarschuwd. Zeker voor suikerooms!
Heeft u vragen? Bel of mail mij.
Mr. Johan van Steijn FB FFP
Kromhout, accountants en belastingadviseurs
Kanaalstraat 270E, Lisse
www.kromhoutlisse.nl
0252-417450
js@kromhoutlisse.nl
