Ik ben 48 jaar. Sinds mijn 30ste ben ik ondernemer. Ik werk om een gezin te kunnen onderhouden, de hypotheek te kunnen bekostigen, een leuke auto te kunnen rijden en om een paar keer per jaar op vakantie te kunnen gaan. Ik spaar voor de studies van mijn kinderen en een sloep met een kajuit. Werken moet. Dat klinkt een beetje depri, maar zo bedoel ik dat niet. Immers, werken vind ik ook leuk. Erg leuk zelfs.
Maar toch, ik behoor tot de laatsten der Mohikanen. Achter mij is namelijk een nieuwe generatie ondernemers opgestaan. En zij werken niet, zoals ik, voor zekerheid en vastigheid. Nee, zij werken voor het avontuur. Werken is een avontuur en wat ze met hun geld doen is al even avontuurlijk. Nooit zenuwachtig als hun contract moet worden verlengd. Veel minder in de toekomst leven, omdat het heden alleen telt. Vandaag is vandaag en morgen zitten we misschien wel op Ibiza, of in de trein naar Groningen. Dat zien we morgen dan wel weer. Jonge ondernemers zijn minder bezorgd over de dag van morgen. Dat is een kwestie van vertrouwen en ook het inzicht dat we ook een beetje gestuurd worden door de dagdynamische gebeurtenissen.
WERELDWIJZER
Voor het thema ‘The next generation’ ging onze redactie op onderzoek uit. Zij spraken met studenten over hun ambities en met de jongste generatie ondernemers. Conclusie: zij zijn gemiddeld genomen wereldwijzer dan de meeste mensen van mijn generatie. Wat niet betekent dat zij rucksichtslos zijn en onverantwoorde risico’s nemen. Maar angstig zijn ze zeker niet. Ze zijn minder bang om te falen. Wat dat betreft geldt voor hen: no guts, no glory.
Soms zoek ik mijn guts. Die zit ergens. Vroeger kwam die regelmatig bovendrijven, maar die ligt nu vaker in de kast. Dan voel ik mij een winkeloppasser. Dat klinkt relaxt, maar op de lange duur kan dat gevaarlijk zijn. Winkeloppassers willen de boel graag steady houden, maar steady is stilstand en stilstand achteruitgang. Gelukkig schud ik mijzelf regelmatig wakker. En als ik dat niet doe, dan doet mijn omgeving dat. Daardoor kan ik met mijn bedrijf toch altijd weer tijdig de nodige progressie boeken.
